Displaying items by tag: Ζαφείρης Μυστακίδης

Αξιότιμοι κύριοι,
Το Παράρτημα Ανατολικής Μακεδονίας του Γεωτεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδας, ως ο θεσμοθετημένος σύμβουλος της Πολιτείας σε θέματα του πρωτογενούς τομέα της οικονομίας στην περιοχή ευθύνη μας, μετά από πληροφόρηση που είχε από μέλη του μελετητές Γεωτεχνικούς, θέλει να σας θέσει ένα πρόβλημα που αφορά τους ήδη ενταγμένους στο πρόγραμμα των Νέων Αγροτών της 3ης Πρόσκλησης (έτος αιτήσεων 2021). Ένα πρόβλημα που ανέκυψε λόγω της ακαρπίας στην Ελιά, με Πανελλαδικές όμως διαστάσεις, οι επιπτώσεις του οποίου επηρεάζουν τα εισοδήματα του έτους 2023 πολλών Νέων Αγροτών.
Αναλυτικότερα θέλουμε να αναφέρουμε ότι μια από τις υποχρεώσεις των Νέων Αγροτών της 3ης Πρόσκλησης (ΥΑ 4704/11-11-2021) του ΠΑΑ 2014-2022 είναι η εξής: «από το επόμενο ημερολογιακό έτος από εκείνο του έτους ένταξής τους οι Νέοι Αγρότες να πραγματοποιήσουν κύκλο εργασιών (πωλήσεις βάσει Ε3) που να προέρχεται από γεωργικές δραστηριότητες σε επίπεδο τουλάχιστον ίσο με 50% της τυπικής απόδοσης εισόδου στο μέτρο» (άρθρο 10, παρ. 1, σημείο 1.3 της ΥΑ). Καθώς όμως η πλειοψηφία των Νέων Αγροτών εντάχθηκε κατά το έτος 2022, το έτος ελέγχου της παραπάνω δέσμευσης είναι το 2023. Στην περιοχή μας, αλλά και στην υπόλοιπη χώρα, για το έτος 2023, έχει διαπιστωθεί έντονο το φαινόμενο της ακαρπίας στην ελαιοκαλλιέργεια, καθώς και σε άλλες καλλιέργειες (π.χ Αμυγδαλιά). Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να υπάρχουν ενταγμένοι Νέοι Αγρότες που δεν μπορούν να φτάσουν το απαιτούμενο εισόδημα, καθώς δεν έχουν παραγωγή.
Επειδή η ακαρπία αυτή είναι εκτεταμένη, αλλά δεν αποτελεί φαινόμενο που τυγχάνει άμεσης αποζημίωσης και ελέγχου από αρμόδιες υπηρεσίες του ΥΠΑΑΤ (ΕΛΓΑ κ.λ.π.). Κατά συνέπεια, δεν υπάρχει και η δυνατότητα να αποδειχθεί ότι η δέσμευση του Νέου Αγρότη – ελαιοπαραγωγού, δεν τηρήθηκε λόγω ανωτέρας βίας. Δημιουργείται, έτσι, μεγάλος κίνδυνος οι συγκεκριμένοι Νέοι Αγρότες ελαιοπαραγωγοί να απενταχθούν από το πρόγραμμα και να επιστρέψουν τις εισπραχθέντες προκαταβολές.
Παρακαλούμε λοιπόν για την εξεύρεση λύσης επί του συγκεκριμένου προβλήματος καθότι σε διαφορετική περίπτωση θα πληγούν νέοι αγρότες που ξεκίνησαν μια νέα ζωή και επαγγελματική προσπάθεια στην Ελληνική ύπαιθρο, έχοντας ως βασική τους απασχόληση την ελαιοκαλλιέργεια ή άλλες καλλιέργειες που πλήττονται φέτος από την ακαρπία.

Ο Πρόεδρος της Δ.Ε.
του ΓΕΩΤΕ.Ε.
Ανατολικής Μακεδονίας

Ζαφείρης Μυστακίδης

“ Σε όλη τη διάρκεια της Ιστορίας, ο άνθρωπος έπρεπε να παλεύει με τη Φύση για να επιβιώσει. Σ’ αυτόν τον αιώνα, έχει αρχίσει να συνειδητοποιεί ότι για να επιβιώσει, πρέπει να την προστατέψει”. Ζαν-Υβ Κουστώ
Το περιβάλλον είναι ένα δυναμικό σύστημα, το οποίο εξελίσσεται και προσαρμόζεται συνεχώς στις μεταβαλλόμενες επιδράσεις κι αντιδράσεις μεταξύ των βιοτικών και αβιο-τικών παραγόντων από τους οποίους αποτελείται. Ο άνθρωπος ανήκει στο περιβάλλον κι εξαρτάται από αυτό και παράλληλα επεμβαίνει δραστικά στη διαμόρφωσή του.
Σύμφωνα με το «Inhabitat» τα έξι πιεστικότερα οικολογικά προβλήματα που καλείται να αντιμετωπίσει ο άνθρωπος είναι:

α) Ρύπανση
Η ρύπανση του αέρα και των υδάτων παίρνει τρομακτικές διαστάσεις και απειλεί την ανθρώπινη υγεία, τη γεωργία, την οικονομία. Χιλιάδες πρόωροι θάνατοι αποδίδονται στην εσωτερική κι εξωτερική ατμοσφαιρική ρύπανση. Η παραγωγή αποβλήτων και η αλόγιστη χρήση των φυσικών πόρων συνεχώς αυξάνεται. Πάνω από 1,8 δισεκατομμύρια τόνοι αποβλήτων παράγονται κάθε χρόνο στην Ευρώπη.

β) Κλιματική Αλλαγή
H Μεσόγειος ψήνεται κυριολεκτικά. Διακόσια εκατομμύρια οικολογικοί πρόσφυγες και 5.5 τρισεκατομμύρια ευρώ είναι το τρομακτικό κόστος από την αύξηση της θερμοκρασίας της γης κι όλοι σχεδόν συμφωνούν ότι η Κλιματική Αλλαγή είναι πραγματικότητα με κύριο αίτιο τα ανθρωπογενή αέρια του θερμοκηπίου. Ίσως ακόμα πιο ακραία μετεωρολογικά φαινόμενα, όπως τυφώνες, πλημμύρες, ξηρασίες και καύσωνες πείσουν την κοινή γνώμη, τους πολιτικούς, αλλά κυρίως τους βιομηχάνους ότι πρέπει να αλλάξουν μυαλά διότι σε λίγες δεκαετίες δεν θα υπάρχουν αγορές να διαθέσουν τα προϊόντα τους.

γ) Έλλειψη νερού
Καθώς ο παγκόσμιος πληθυσμός αυξάνεται και η κλιματική αλλαγή προκαλεί ανομβρίες και ξηρασίες, η έλλειψη υδάτινων πόρων αναδεικνύεται σε μείζον περιβαλλοντικό και κοινωνικό πρόβλημα. Μόλις το 3% των υδάτινων πόρων παγκοσμίως είναι πόσιμοι, ενώ 1,1 δισεκατομμύρια άνθρωποι δεν έχουν πρόσβαση σε καθαρό και ασφαλές νερό.

δ) Αποδάσωση
Από την κεντρική Αφρική μέχρι τη λεκάνη του Αμαζονίου και τα νησιά της Ινδονησίας, τα δάση του πλανήτη μας αποψιλώνονται και εξαφανίζονται με τρομακτικά ταχείς ρυθμούς. Η ερημοποίηση επηρεάζει περίπου το 1/4 της επιφάνειας του πλανήτη κι απειλεί πάνω από 1 δισεκατομμύριο ανθρώπους σε 100 χώρες. Η φύση αργοπεθαίνει, ολόκληρη η δημιουργία, ο γαλάζιος πλανήτης μας αργοπεθαίνει, και μαζί το μέλλον που χτίζουμε για τα παιδιά μας. Εκτιμάται ότι το 15% των παγκόσμιων εκπομπών ρύπων προέρχονται από την αποδάσωση. Η αποψίλωση των δασών απειλεί επίσης τα ζώα και τους ανθρώπους που βασίζονται σε αυτά για την επιβίωσή τους.

ε) Απώλεια της βιοποικιλότητας
Οι παρεμβάσεις του ανθρώπου στους βιότοπους της άγριας ζωής, αλλά και η κλιματική αλλαγή προκαλούν ταχεία μείωση της βιοποικιλότητας. Ένα εκατομμύριο είδη χλωρίδας και πανίδας κινδυνεύουν με εξαφάνιση έως το 2050.
στ) Διάβρωση και υποβάθμιση των εδαφών
Οι μη βιώσιμες γεωργικές πρακτικές έχουν προκαλέσει διάβρωση των εδαφών με συνέπεια τη μείωση της καλλιεργήσιμης γης, τη ρύπανση του υδροφόρου ορίζοντα, την αύξηση των πλημμυρικών φαινομένων και την ερημοποίηση. Σύμφωνα με το WWF έχει χαθεί το 50% της φυτικής γης του πλανήτη τα τελευταία 150 χρόνια.

Τι πρέπει να γίνει:
Χρειαζόσαστε ένα νέο παγκόσμιο ήθος. Ένα ήθος σύμφωνα µε το οποίο, τα άτομα και οι κοινωνίες θα υιοθετούν στάσεις κι αξίες εναρμονισμένες µε τη θέση της ανθρωπότητας μέσα στη βιόσφαιρα. Ένα ήθος το οποίο θα αναγνωρίζει και θα απαντά µε την ανάλογη ευαισθησία, στη σύνθετη και διαρκώς μεταβαλλόμενη σχέση, ανάμεσα στον άνθρωπο και τη φύση κι ανάμεσα στους ίδιους τους ανθρώπους. Το ήθος αυτό θα διαμορφώσει μια νέου τύπου ανάπτυξη που θα απαιτεί επίσης την ελαχιστοποίηση των επιβλαβών επιπτώσεων στο περιβάλλον, την επαναχρησιμοποίηση υλικών για παραγωγικούς σκοπούς και τον σχεδιασμό τέτοιων τεχνολογιών που θα βοηθήσουν στην επίτευξη των συγκεκριμένων στόχων.
Όμως, περισσότερο από όλα, το περιβάλλον έχει ανάγκη από την ενεργό συμμετοχή όλων μας. Μόνο αν συνεισφέρουμε όλοι θα μπορέσουμε να λύσουμε τα περιβαλλοντικά προβλήματα στον πλανήτη μας. Υπάρχουν πολλοί τρόποι με τους οποίους μπορούμε να συμβάλουμε στις προσπάθειες για προστασία του περιβάλλοντος και της φύσης. Η προστασία της φύσης ξεκινά από τον καθέναν από εμάς, και από τον τρόπο που συμπεριφερόμαστε καθημερινά. Όλο και περισσότερο, κάθε απόφαση μας, ατομική ή μέσα στην οικογένεια μας, στην εργασία ή στο σχολείο μας έχει σημαντικό αντίκτυπο στο φυσικό περιβάλλον. Οι καθημερινές μας συνήθειες θα καθορίσουν πώς θα είναι ο πλανήτης στον οποίο ζούμε, αλλά και τι περιβάλλον θα παραδώσουμε στις επόμενες γενιές. Είναι, λοιπόν, στο χέρι μας να προστατεύσουμε το φυσικό περιβάλλον, ξεκινώντας από το να αλλάξουμε τις συνήθειές μας.
Η υπόθεση της προστασίας, της αναβάθμισης και διατήρησης ενός περιβάλλοντος φιλικού για τη ζωή μας πάνω σ’ αυτόν τον πλανήτη, είναι υπόθεση όλων μας ανεξαιρέτως. Δυστυχώς ή ευτυχώς έχουμε Μόνο μια Γη, όπως είναι και το φετινό σύνθημα της Παγκόσμιας ημέρας περιβάλλοντος, ένα σπίτι που πρέπει να διαφυλάξουμε ως κόρη οφθαλμού. Οι επιστήμονες του Γεωτεχνικού κλάδου καθημερινά υπηρετούν την προστασία του Περιβάλλοντος, σε όποιο πόστο και να βρίσκονται, γιατί γνωρίζουν ότι εκτός από το παρόν, πρέπει να έχουμε και μέλλον.

Ο Πρόεδρος της Δ.Ε.
του ΓΕΩΤΕ.Ε.
Ανατολικής Μακεδονίας
Ζαφείρης Μυστακίδης

Η 47η Σύνοδος της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ το 1992, έχοντας υπόψη τις προτάσεις που διατυπώθηκαν στη Συνδιάσκεψη του ΟΗΕ για το «Περιβάλλον και την Ανάπτυξη», που πραγματοποιήθηκε στην Αργεντινή το 1977, αποφάσισε να ορίσει την 22η Μαρτίου κάθε χρόνου ως Παγκόσμια Ημέρα για το Νερό.
Το φετινό σύνθημα της Παγκόσμιας Ημέρας Νερού 2022, όπως ορίζεται από τα Ηνωμένα Έθνη, συνοψίζεται στο «Κάνοντας το αόρατο ορατό» και επικεντρώνεται στα υπόγεια ύδατα, τα οποία καθώς η κλιματική αλλαγή θα χειροτερεύει, θα μας είναι αναγκαία όσο ποτέ άλλοτε. Για αυτό το λόγο και θα πρέπει να βρούμε τρόπους για την αειφορική διαχείριση του πολύτιμου υπόγειου νερού.

• Σε παγκόσμιο επίπεδο, πάνω από το 80% των λυμάτων που παράγονται από την κοινωνία ρέει πίσω στο οικοσύστημα χωρίς να υποστούν επεξεργασία ή επαναχρησιμοποίηση.

• 1,8 δισεκατομμύρια άνθρωποι χρησιμοποιούν μια πηγή πόσιμου νερού μολυσμένου με κόπρανα, θέτοντας τον εαυτό τους σε κίνδυνο να προσβληθούν από χολέρα, δυσεντερία, τυφοειδή πυρετό και πολιομυελίτιδα. Επισφαλές νερό, κακή υγιεινή και ελλιπής επεξεργασία νερού προκαλούν γύρω από 842.000 θανάτους κάθε έτος. Οι πολεμικές συγκρούσεις στις διάφορες περιοχές του Πλανήτη και η προσφυγιά που αυτές προκαλούν επιτείνουν αυτά τα προβλήματα.

• 663 εκατομμύρια άνθρωποι εξακολουθούν να στερούνται βελτιωμένες πηγές πόσιμου νερού.

• Μέχρι το 2050, κοντά στο 70% του παγκόσμιου πληθυσμού θα ζει σε πόλεις, σε σύγκριση με σημερινό 50%. Επί του παρόντος, οι περισσότερες πόλεις στις αναπτυσσόμενες χώρες δεν διαθέτουν επαρκείς υποδομές και πόρους για την αντιμετώπιση της διαχείρισης των λυμάτων με ένα αποτελεσματικό και βιώσιμο τρόπο.

• Οι ευκαιρίες από την αξιοποίηση των αποβλήτων ως πόρου είναι τεράστιες. Η διαχείριση των λυμάτων με ασφάλεια είναι μια προσιτή και βιώσιμη πηγή ύδατος, ενέργειας, θρεπτικών ουσιών και άλλων ανακτήσιμων υλικών.

• Το κόστος της διαχείρισης των λυμάτων αντισταθμίζονται σε μεγάλο βαθμό από τα οφέλη για την υγεία του ανθρώπου, την οικονομική ανάπτυξη και την περιβαλλοντική βιωσιμότητα παρέχοντας νέες επιχειρηματικές ευκαιρίες και δημιουργία «πράσινων» θέσεων εργασίας.

• Λύσεις όπως η δενδροφύτευση για την ενίσχυση των δασών, η αποκατάσταση των υγροτόπων, η διάνοιξη και αποκατάσταση φυσικών ρεμάτων, καθώς και η κατασκευή πράσινων υποδομών στον αστικό ιστό, είναι βιώσιμες και οικονομικά συμφέρουσες, έτσι ώστε να αποκατασταθεί ο κύκλος του νερού, να αντιμετωπιστεί η κλιματική αλλαγή και να βελτιωθούν η δημόσια υγεία και η ποιότητα ζωής με την εξυγίανση, τον καθαρισμό και την επαναχρησιμοποίηση του νερού.

• Η Ανατολική Μακεδονία (Δράμα, Καβάλα και Σέρρες) είναι από τις πιο προικισμένες από την φύση περιοχές όσον αφορά τους διαθέσιμους υδατικούς πόρους με μεγάλα ποτάμια και έργα αξιοποίησης τους (φράγματα στον Νέστο, Λίμνη Κερκίνη, Τενάγη Φιλίππων κ.α.) καθώς και υπόγεια υδροφόρα στρώματα, ορισμένα από τα οποία είναι και Γεωθερμικά.

Οι επιστήμονες του Γεωτεχνικού χώρου συμβάλουν με τη γνώση και την καθημερινή εργασία τους στη διαφύλαξη ενός τόσο πολύτιμου πόρου που είναι το νερό, αφού η αγροτική παραγωγή, την οποία μεταξύ άλλων υποστηρίζουν, αποτελεί τον μεγαλύτερο καταναλωτή υδατικών πόρων στην Ελλάδα, επιφανειακών και υπογείων (70% περίπου του συνολικού όγκου) και συνεπώς η λελογισμένη χρήση αυτού στην αγροτική παραγωγή, σε συνδυασμό με τις άλλες χρήσεις του (ύδρευση, βιομηχανική χρήση), αποτέλεσε και θα αποτελεί μέριμνα των Γεωτεχνικών.
Κλείνοντας, θα θέλαμε να τονίσουμε τον καταλυτικό ρόλο που παίζουν οι Γεωτεχνικοί Επιστήμονες και το Γεωτεχνικό Επιμελητήριο που τους εκπροσωπεί στην ορθολογική διαχείριση των υδατικών πόρων της χώρας μας, ρόλο που άλλωστε είναι θεσμοθετημένος, τόσο επιστημονικά, όσο και νομοθετικά.
Για αυτούς τους λόγους λοιπόν ας εντείνουμε τις προσπάθειες μας, στους διεθνείς οργανισμούς και τις κυβερνήσεις, ευαισθητοποιώντας παράλληλα τις τοπικές κοινωνίες για να επιτύχουμε τους στόχους μας.

Ο Πρόεδρος της Δ.Ε.
του ΓΕΩΤΕ.Ε.
Ανατολικής Μακεδονίας
Ζαφείρης Μυστακίδης

Με στόχο την ενημέρωση και ευαισθητοποίηση της παγκόσμιας κοινότητας σε θέματα περιβάλλοντος, ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών (ΟΗΕ) θεσμοθέτησε το 1972 την 5η Ιουνίου ως Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος.
Τη φετινή χρονιά το θέμα-σύνθημα της Παγκόσμιας Ημέρας Περιβάλλοντος είναι: «Επανασχεδιασμός, αναδημιουργία, αποκατάσταση» (Reimagine. Recreate. Restore) και εστιάζει στην αποκατάσταση των οικοσυστημάτων. Η φετινή ημέρα Περιβάλλοντος 2021, θα αποτελέσει και την απαρχή της διεθνούς δεκαετίας δράσης (2021-2030) για την αποκατάσταση των οικοσυστημάτων των Ηνωμένων Εθνών (UN), μια παγκόσμια πρωτοβουλία για την αποκατάσταση και αναβίωση ποικίλων οικοσυστημάτων, από τις κορυφές των βουνών μέχρι τα βάθη της θάλασσας.
Το περιβάλλον είναι ένα δυναμικό σύστημα, το οποίο εξελίσσεται και προσαρμόζεται συνεχώς στις μεταβαλλόμενες επιδράσεις και αντιδράσεις μεταξύ των βιοτικών και αβιοτικών παραγόντων από τους οποίους αποτελείται. Ο άνθρωπος ανήκει στο περιβάλλον και εξαρτάται από αυτό και παράλληλα επεμβαίνει δραστικά στη διαμόρφωσή του.
Σύμφωνα με το «Inhabitat» τα έξι πιεστικότερα οικολογικά προβλήματα που καλείται να αντιμετωπίσει ο άνθρωπος στα οικοσυστήματα είναι:
α) Ρύπανση
Η ρύπανση του αέρα και των υδάτων παίρνει τρομακτικές διαστάσεις και απειλεί την ανθρώπινη υγεία, τη γεωργία, την οικονομία. Χιλιάδες πρόωροι θάνατοι αποδίδονται στην εσωτερική και εξωτερική ατμοσφαιρική ρύπανση. Η παραγωγή αποβλήτων και η αλόγιστη χρήση των φυσικών πόρων συνεχώς αυξάνεται. Πάνω από 1,8 δισεκατομμύρια τόνοι αποβλήτων παράγονται κάθε χρόνο στην Ευρώπη.
β) Κλιματική Αλλαγή
H Μεσόγειος ψήνεται κυριολεκτικά. Διακόσια εκατομμύρια οικολογικοί πρόσφυγες και 5.5 τρισεκατομμύρια ευρώ είναι το τρομακτικό κόστος από την αύξηση της θερμοκρασίας της γης και όλοι σχεδόν συμφωνούν ότι η Κλιματική Αλλαγή είναι πραγματικότητα με κύριο αίτιο τα ανθρωπογενή αέρια του θερμοκηπίου. Ίσως ακόμα πιο ακραία μετεωρολογικά φαινόμενα, όπως τυφώνες, πλημμύρες, ξηρασίες και καύσωνες πείσουν την κοινή γνώμη, τους πολιτικούς, αλλά κυρίως τους βιομηχάνους ότι πρέπει να αλλάξουν μυαλά διότι σε λίγες δεκαετίες δεν θα υπάρχουν αγορές να διαθέσουν τα προϊόντα τους.
γ) Έλλειψη νερού
Καθώς ο παγκόσμιος πληθυσμός αυξάνεται και η κλιματική αλλαγή προκαλεί ανομβρίες και ξηρασίες, η έλλειψη υδάτινων πόρων αναδεικνύεται σε μείζον περιβαλλοντικό και κοινωνικό πρόβλημα. Μόλις το 3% των υδάτινων πόρων παγκοσμίως είναι πόσιμοι, ενώ 1,1 δισεκατομμύρια άνθρωποι δεν έχουν πρόσβαση σε καθαρό και ασφαλές νερό.
δ) Αποδάσωση
Από την κεντρική Αφρική μέχρι τη λεκάνη του Αμαζονίου και τα νησιά της Ινδονησίας, τα δάση του πλανήτη μας αποψιλώνονται και εξαφανίζονται με τρομακτικά ταχείς ρυθμούς. Η ερημοποίηση επηρεάζει περίπου το 1/4 της επιφάνειας του πλανήτη και απειλεί πάνω από 1 δισεκατομμύριο ανθρώπους σε 100 χώρες. Η φύση αργοπεθαίνει, ολόκληρη η δημιουργία, ο γαλάζιος πλανήτης μας αργοπεθαίνει, και μαζί το μέλλον που χτίζουμε για τα παιδιά μας. Εκτιμάται ότι το 15% των παγκόσμιων εκπομπών ρύπων προέρχονται από την αποδάσωση. Η αποψίλωση των δασών απειλεί επίσης τα ζώα και τους ανθρώπους που βασίζονται σε αυτά για την επιβίωσή τους.
ε) Απώλεια της βιοποικιλότητας
Οι παρεμβάσεις του ανθρώπου στους βιότοπους της άγριας ζωής, αλλά και η κλιματική αλλαγή προκαλούν ταχεία μείωση της βιοποικιλότητας. 1 εκατομμύριο είδη χλωρίδας και πανίδας κινδυνεύουν με εξαφάνιση έως το 2050.
στ) Διάβρωση και υποβάθμιση των εδαφών
Οι μη βιώσιμες γεωργικές πρακτικές έχουν προκαλέσει διάβρωση των εδαφών με συνέπεια τη μείωση της καλλιεργήσιμης γης, τη ρύπανση του υδροφόρου ορίζοντα, την αύξηση των πλημμυρικών φαινομένων και την ερημοποίηση. Σύμφωνα με το WWF έχει χαθεί το 50% της φυτικής γης του πλανήτη τα τελευταία 150 χρόνια.

Τι πρέπει να γίνει :
Χρειαζόμαστε ένα νέο παγκόσμιο ήθος. Ένα ήθος σύμφωνα µε το οποίο, τα άτομα και οι κοινωνίες θα υιοθετούν στάσεις και αξίες εναρμονισμένες µε τη θέση της ανθρωπότητας μέσα στη βιόσφαιρα. Ένα ήθος το οποίο θα αναγνωρίζει και θα απαντά µε την ανάλογη ευαισθησία, στη σύνθετη και διαρκώς μεταβαλλόμενη σχέση, ανάμεσα στον άνθρωπο και τη φύση και ανάμεσα στους ίδιους τους ανθρώπους. Το ήθος αυτό θα διαμορφώσει μια νέου τύπου ανάπτυξη που θα απαιτεί επίσης την ελαχιστοποίηση των επιβλαβών επιπτώσεων στο περιβάλλον, την επαναχρησιμοποίηση υλικών για παραγωγικούς σκοπούς και τον σχεδιασμό τέτοιων τεχνολογιών που θα βοηθήσουν στην επίτευξη των συγκεκριμένων στόχων.
Όμως περισσότερο από όλα το περιβάλλον έχει ανάγκη από την ενεργό συμμετοχή όλων μας. Μόνο αν συνεισφέρουμε όλοι θα μπορέσουμε να λύσουμε τα περιβαλλοντικά προβλήματα στον πλανήτη μας. Υπάρχουν πολλοί τρόποι με τους οποίους μπορούμε να συμβάλουμε στις προσπάθειες για προστασία του περιβάλλοντος και της φύσης. Η προστασία της φύσης ξεκινά από τον καθέναν από εμάς, και από τον τρόπο που συμπεριφερόμαστε καθημερινά. Όλο και περισσότερο, κάθε απόφαση μας, ατομική ή μέσα στην οικογένεια μας, στην εργασία ή στο σχολείο μας έχει σημαντικό αντίκτυπο στο φυσικό περιβάλλον. Οι καθημερινές μας συνήθειες θα καθορίσουν πώς θα είναι ο πλανήτης στον οποίο ζούμε, αλλά και τι περιβάλλον θα παραδώσουμε στις επόμενες γενιές. Είναι, λοιπόν, στο χέρι μας να προστατεύσουμε το φυσικό περιβάλλον, ξεκινώντας από το να αλλάξουμε τις συνήθειές μας.
Η υπόθεση της προστασίας, της αναβάθμισης και διατήρησης ενός περιβάλλοντος φιλικού για τη ζωή μας πάνω σ’ αυτόν τον πλανήτη, είναι υπόθεση όλων μας ανεξαιρέτως. Οι επιστήμονες του Γεωτεχνικού κλάδου καθημερινά υπηρετούν την προστασία του Περιβάλλοντος, σε οποίο πόστο και να βρίσκονται, γιατί γνωρίζουν ότι εκτός από το παρόν, πρέπει να έχουμε και μέλλον.

Ο Πρόεδρος της Δ.Ε.
του ΓΕΩΤΕ.Ε.
Ανατολικής Μακεδονίας

Ζαφείρης Μυστακίδης

Συμπληρώνονται αισίως φέτος σαράντα οκτώ (48) χρόνια από την 21η Μαρτίου του 1973, ημερομηνία που με απόφαση της Γενικής Συνέλευσης του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας & Τροφίμων (F. A. O.) ορίστηκε ως «Παγκόσμια Ημέρα Δασοπονίας». Κύριος σκοπός είναι να φέρει τον άνθρωπο πιο κοντά στα δάση που καλύπτουν το 25% της επιφάνειας της Γης, να του κεντρίσει το ενδιαφέρον για να μάθει περισσότερα για τις λειτουργίες τους, αλλά και για την ανάγκη προστασίας τους, που είναι ζωτικής σημασίας για την ανθρώπινη επιβίωση, ιδιαίτερα στις μέρες μας, με τις αρνητικές εξελίξεις στα περιβαλλοντικά θέματα, όπως η κλιματική αλλαγή, το φαινόμενο του θερμοκηπίου, η ερημοποίηση της γης, οι απειλές στη βιοποικιλότητα και η εκτεταμένη υλοτόμηση των τροπικών δασών.
Με αφορμή την παγκόσμια ημέρα δασοπονίας κάθε χρόνο τιμούμε την προσφορά των δασών, εξαίρουμε την σπουδαιότητα τους και περισσότερο από κάθε άλλη φορά, τονίζουμε την άμεση ανάγκη προστασίας και επαύξησης τους ως απαραίτητη προϋπόθεση για τη δική μας επιβίωση, ενέργειες τις οποίες θα πρέπει να κάνουμε κάθε μέρα του έτους ώστε να πετύχουμε τον επιθυμητό στόχο που είναι η προστασία των δασών.
Ο 21ος αιώνας θεωρείται ο πλέον κρίσιμος όχι μόνο για την επιβίωση του ανθρώπου αλλά και για τη διάσωση των δασών που απέμειναν, αφού αυτά τα δύο είναι αμοιβαία αλληλοεξαρτώμενα και η επίτευξη του ενός προϋποθέτει την επίτευξη του άλλου. Στο κατώφλι της νέας χιλιετίας, η περιβαλλοντική, κοινωνική και οικονομική σπουδαιότητα των δασών καθίσταται περισσότερο σημαντική από ποτέ, εξαιτίας της διαρκώς επιδεινούμενης διαταραχής του οικολογικού ισοζυγίου του πλανήτη. Tον 15ο αιώνα τα δάση κάλυπταν περίπου τη μισή έκταση της γης, ενώ σήμερα λιγότερο από το ένα τρίτο της. Οι καταστροφές των δασών έφθασαν στο ζενίθ στα μέσα του 19ου αιώνα με τη βιομηχανική επανάσταση. Η συστηματική μείωση της συνολικής δασοκάλυψης από τις αλόγιστες, άπληστες και απρογραμμάτιστες ενέργειες του καταναλωτικού ανθρώπου, κυρίως τα τελευταία διακόσια χρόνια, καθώς και οι δυσμενέστατες επιπτώσεις που επακολούθησαν, κατέστησαν προφανή τη ζωτική σημασία των δασών για τη διατήρηση της βιόσφαιρας επί της γης.
Βρισκόμαστε σε ένα περιβαλλοντικό σημείο καμπής, αφού οι ενέργειές μας στο άμεσο μέλλον είναι δυνατόν να έχουν μη αντιστρεπτές επιπτώσεις σε ολόκληρο τον πλανήτη. Τώρα είναι η ώρα της δράσης για την αποτελεσματική προστασία των δασών και του φυσικού περιβάλλοντος σε παγκόσμια κλίμακα και για αυτό η σημερινή επέτειος καθίσταται περισσότερο σημαντική από ποτέ.
Οι επιστήμονες του γεωτεχνικού χώρου είναι αυτοί που επωμίσθηκαν αυτό το βαρύ φορτίο, ήτοι την υιοθέτηση εκείνων των διαχειριστικών πρακτικών και στρατηγικών σχεδιασμών που θα οδηγήσουν στην ανάδειξη και αξιοποίηση του θεμελιώδους ρόλου των δασικών οικοσυστημάτων και γενικότερα του φυσικού περιβάλλοντος, στη διατήρηση όχι μόνο της περιβαλλοντικής αλλά και της βιολογικής ισορροπίας κάθε μορφής ζωής στον πλανήτη μας. Αυτοί οι επιστήμονες με πρωτεργάτες τους Δασολόγους θα συνεχίσουν να αγωνίζονται με υπερβάλλοντα - στις πλείστες των περιπτώσεων - ζήλο και με κάθε πρόσφορο μέσο και τρόπο, θα συνεχίσουν να προσπαθούν για την επίτευξη μιας σύγχρονης δασικής πολιτικής, φιλικής προς το κοινωνικό σύνολο, προσαρμοσμένης – κατά το δυνατόν - στις καθημερινές ανάγκες κι απαιτήσεις του, υπό την προϋπόθεση της εξασφάλισης, διατήρησης και διαιώνισης του πολύπλευρου χαρακτήρα και ρόλου των δασών.
Η φετινή επέτειος της Παγκόσμιας Ημέρα Δασοπονίας, μας βρίσκει δυστυχώς εν μέσω της Πανδημίας του νέου Κορωνοιού COVID-19 και των μέτρων περιορισμού που έχουν ληφθεί για την εξάπλωση του και τα οποία μας εμποδίζουν στο να διοργανώσουμε κάποια ανοικτή εκδήλωση, όπως πράξαμε τα προηγούμενα χρόνια. Ταυτόχρονα όμως συμπίπτει με την επέτειο των 200 χρόνων της Ελληνικής Επανάστασης του 1821 και στα πλαίσια και των δύο επετείων το Τμήμα Δασολογίας και Φυσικού Περιβάλλοντος του Α.Π.Θ. διοργανώνει μια σχετική διαδικτυακή εκδήλωση με τίτλο «Δάση και Βουνά: Κιβωτός του Ελληνισμού και Ορμητήριο στα χρόνια της Επανάστασης» την οποία και σας προτείνουμε να παρακολουθήσετε. Η εκδήλωση θα διεξαχθεί διαδικτυακά την Κυριακή 21 Μαρτίου 2021, ώρα 18:00 και ο σύνδεσμος ζωντανής διαδικτυακής μετάδοσης της εκδήλωσης είναι https://www.auth.gr/video/28966 .

Ο Πρόεδρος της Δ.Ε.
του ΓΕΩΤΕ.Ε.
Ανατολικής Μακεδονίας

Ζαφείρης Μυστακίδης