Επιμέλεια: Ρένα Τριανταφυλλίδου
Η Μικρόπολη υπάγετε στον Νομό Δράμας , ανήκει στον Δήμο Προσοτσάνης και βρίσκεται βορειοδυτικά της Δράμας. Απέχει από την Δράμα 29 χιλ. και από τα Ελληνοβουλγαρικά σύνορα περίπου 50 χιλ.
Η Μικρόπολη ή Καρλίκοβα, όπως λεγόταν επί τουρκοκρατίας, υπήρξε το κεφαλοχώρι της περιοχής, φημισμένο άλλοτε για τα καπνά του και γνωστό για τους Εθνικούς του αγώνες.
Ξεχωρίζει για το ευχάριστο κλίμα και την εξαιρετική θέα προς τις κορυφές του Φαλακρού, καθώς προπολεμικά υπήρξε θέρετρο για παραθέριση και διέθετε σανατόριο λόγω του υγιεινού της κλίματος. Κατοικήθηκε από την αρχαιότητα, όπως προκύπτει από τα ευρήματα που χρονολογούνται στους ιστορικούς χρόνους καθώς και στην Ρωμαϊκή εποχή. Οι κάτοικοί της ήταν Τούρκοι και ντόπιοι Χριστιανοί Ορθόδοξοι που ζούσαν κάτω από τον τουρκικό ζυγό, μέχρι την αποχώρησή τους με την ανταλλαγή το 1922.
Η εκπαίδευση στη Μικρόπολη
Το έτος 1898, εποχή κατά την οποία αγωνιζόταν σκληρά ο Ελληνισμός για να αποτινάξει τον τουρκικό ζυγό, ιδρύθηκε από την εκκλησία στο συνοικισμό της Καρλίκοβας, της πρώην ομώνυμης Κοινότητας , Ελληνικό Σχολείο στο οποίο είχε προσληφθεί ως γραμματοδιδάσκαλος ο Άγγελος Τριανταφυλλίδης, αδελφός του πρώην Δημάρχου Προσοτσάνης.
Κατά τα έτη 1904-1912 την προστασία και συντήρηση του ως άνω σχολείου ανέλαβε το προξενείο των Σερρών.
Το έτος 1913 όταν απελευθερώθηκε η περιοχή αυτή υπό του Ελληνικού στρατού, ιδρύθηκε και λειτούργησε στην Καρλίκοβα το πρώτο Ελληνικό Δημοτικό Σχολείο.
Το 1ο Δημοτικό Σχολείο της Μικρόπολης ανέστειλε τη λειτουργία του τα έτη 1916-1918, πρώτη Βουλγαρική κατοχή και τα έτη 1941-1944, δεύτερη Βουλγαρική κατοχή.
Το δημοτικό σχολείο μέχρι το έτος 1912 στεγαζόταν σε ακατάλληλα οικήματα του πάνω συνοικισμού.
Το έτος 1913, το σχολείο στεγάστηκε σ’ ένα διώροφο παλιό κτήριο, το οποίο είχε παραχωρήσει η τότε Εκκλησιαστική Επιτροπή.
Το 1928, το Κοινοτικό Συμβούλιο και η Σχολική Εφορία, αποφάσισαν την ανέγερση δυο διδακτηρίων, ένα σε κάθε συνοικισμό, για να μην ταλαιπωρούνται οι μαθητές. Το ίδιο έτος έγινε και η θεμελίωση του διδακτηρίου.
Η σχετική κρατική πίστωση διαιρέθηκε στα δυο και επειδή δεν υπήρχε άλλη πίστωση από κάποιον άλλο φορέα, το υπό ανέγερση διδακτήριο παρέμεινε ημιτελές για μια δεκαετία.
Το διδακτήριο του επάνω συνοικισμού αποπερατώθηκε το 1940. Για το σκοπό αυτό η Κοινότητα της Μικρόπολης διέθεσε το ποσό του 1.350.000 δρχ. και μεταπολεμικά το Ν.Τ.Δ. διέθεσε το ποσό των 208.000 δρχ.
Το διδακτήριο είναι διώροφο με 4 αίθουσες, 2 γραφεία και άλλους βοηθητικούς χώρους και χρησιμοποιήθηκε στα επόμενα χρόνια για τη στέγαση του Γυμνασίου Μικρόπολης.
Το 1ο Δημοτικό Σχολείο μετά τη συγχώνευση του με το 2ο Δημοτικό Σχολείο Μικρόπολης, στεγάστηκε στο 2ο Δημοτικό Σχολείο όπου φυλάσσεται και το αρχείο του.
Το μαθητικό δυναμικό του 1ου Δημοτικού Σχολείου Μικρόπολης διαμορφώθηκε ως εξής:
1940, μαθητές 300
1950, μαθητές 195
1960, μαθητές 150
1970, μαθητές 126
1980, μαθητές 58
1990, μαθητές 50
2000, μαθητές 39
2ο Δημοτικό Σχολείο Μικρόπολης
Με Β.Δ. της 19-8-1940 διαιρέθηκε το υπάρχον 6/τάξιο Δημοτικό Σχολείο της Μικρόπολης και προήλθε το 2ο 3/τάξιο Δημοτικό Σχολείο Μικρόπολης, το οποίο και ανέστειλε τη λειτουργία του το επόμενο έτος, 1941, έως κα το 1944, τη λειτουργία του λόγω της Βουλγαρικής κατοχής.
Το 1938 αποπερατώθηκε το διδακτήριο του κάτω συνοικισμού. Για την ολοκλήρωση του εργασιών δαπανήθηκε το ποσό του 1.000.000 δρχ. χρήματα που προσέφεραν οι κάτοικοι της Μικρόπολης, ενώ το Ν.Τ.Δ. χορήγησε μεταπολεμικά το Σχολείο με το ποσό των 265.000 δρχ.
Κατά τη διάρκεια της Βουλγαρικής κατοχής, το διδακτήριο υπέστη σοβαρές ζημιές και επειδή άργησε η αποκατάστασή του, το σχολείο στεγάστηκε στο διδακτήριο του 1ου Δημοτικού Σχολείου.
Το διδακτήριο είναι διώροφο με 4 αίθουσες, 2 γραφεία και βοηθητικούς χώρους.
Ο Δήμος Προσοτσάνης τοποθέτησε κατά το έτος 1999 στον αυλόγυρο του διδακτηρίου, τα χορηγηθέντα από το Υπουργείο Μακεδονίας Θράκης, όργανα καλαθοσφαίρισης και πετοσφαίρισης.
Το μαθητικό δυναμικό του 2ου Δημοτικού Σχολείου Μικρόπολης είχε ως εξής:
1940, μαθητές 300
1950, μαθητές 124
1960, μαθητές 110
1970, μαθητές 118
1980, μαθητές 61
Πηγές:
«Η Παιδεία στη Δράμα και την περιοχή της 1800-2002»,του Χρήστου Παπάζογλου.
Παρασίδης Γεώργιος, Πρόεδρος Δ.Δ. Μικρόπολης