Στα βορειοανατολικά της πεδιάδας των Φιλίππων, περιστοιχισμένη από χαμηλούς λόγους και υψώματα, που ανήκουν στον ορεινό όγκο της Ροδόπης, υπάρχουν διάσπαρτες πολλές Ακροπόλεις..
Στην κορυφή ενός απ’ αυτούς, στη θέση «Καλές», 5 χιλ βορειοανατολικά της Τ.Κ. Πλατανιάς και σε υψόμετρο 665μ. σώζονται τα αρχιτεκτονικά κατάλοιπα τειχισμένης θέσης-ακρόπολης και πολίσματος.
Στις ανασκαφικές δράσεις που έχουν πραγματοποιηθεί έχουν προκύψει ευρήματα που χρονολογικά τοποθετούνται από τη νεολιθική εποχή έως και τον 6ο αιώνα μ.Χ.
Τα αντικείμενα που έχουν βρεθεί από την ανασκαφική έρευνα αποδεικνύουν την ύπαρξη ενός αγροτοκτηνοτροφικού οικισμού που η οικονομία του βασίζεται στην εκτροφή παραγωγικών ζώων και στην καλλιέργεια σιτηρών.
Τα τυπολογικά χαρακτηριστικά της οχύρωσης, με την ελαφρώς πολυγωνική κάτοψη, η χειροποίητη κυρίως κεραμική και η οικονομική δραστηριότητα των ενοίκων του παραπέμπουν σε θρακικό πόλισμα, που εντάχθηκε στο βασίλειο των Μακεδόνων και κατόπιν στη ρωμαϊκή επαρχία των Φιλίππων. Εξαιτίας της γεωστρατιγικής σημασίας της θέσης, αναδείχθηκε στρατιωτικό φρούριο, ιδιαιτέρως κατά τους ρωμαϊκούς χρόνους.
Η ακρόπολη της Πλατανιάς ανήκει σε ένα σύνολο δώδεκα ακροπόλεων που εντοπίζονται στις κορυφές των λόφων του Δήμου Παρανεστίου και συνεχίζουν στις κορυφές των λόφων του Δήμου Δοξάτου μέχρι την ακρόπολη των Φιλίππων.
Αποτελούσαν το βορειοανατολικό σύνορο της χώρας των Φιλίππων και σημείο ελέγχου της επικοινωνίας με την ενδοχώρα των Βαλκανίων.
Επικοινωνούσαν μεταξύ τους με αμαξιτούς λιθόστρωτους δρόμους, τμήματα των οποίων σώζονται μέχρι σήμερα.