Ο Γρανίτης αποτελεί την φυσική πύλη εισόδου στο λεκανοπέδιο του Κάτω Νευροκοπίου. Είναι ένα γραφικότατο χωριό πνιγμένο στο πράσινο με πεύκα, έλατα, οξιές, καρποφόρες καρυδιές και αυτοφυείς φουντουκιές.
Ονομάστηκε έτσι από τα λατομεία γρανίτη που υπήρχαν στην περιοχή απ’ όπου έβγαιναν τετράγωνες πέτρες (κυβόλιθοι) με τις οποίες παλαιότερα έστρωναν τα καλντερίμια.
Είναι ένας όμορφος οικισμός 100 κατοίκων, με φιλόξενες τουριστικές υποδομές που αναπτύσσονται, περιτριγυρισμένος από πλούσια βλάστηση που δημιουργεί εικόνες μοναδικές καθ’ όλη την διάρκεια του έτους.
Στον Γρανίτη, λόγω του εξαιρετικού του κλίματος, αποφασίστηκε το 1929 να κτιστεί το Σανατορίο Γκιούρετζικ. Δέκα χρόνια αργότερα (1939) εγκαινιάστηκε η κατασκευή του υπογείου και ο σκελετός του 1ου ορόφου. Το κτίριο δεν αποπερατώθηκε ποτέ…

Στα μεταπολεμικά χρόνια κατασκευάστηκαν στην ίδια περιοχή οι παιδικές κατασκηνώσεις της Ιεράς Μητροπόλεως Δράμας.
Στον παλιό οικισμό, αριστερά του δρόμου, θα δούμε σπίτια με παραδοσιακή αρχιτεκτονική, ενώ σημαντικό μνημείο του χωριού είναι μία από τις πολλές εκκλησίες που χτίστηκαν στην περιοχή κατά τα τελευταία χρόνια του 19ου αιώνα. Πρόκειται για την εκκλησία των Ταξιαρχών η οποία χτίστηκε 1873, διακοσμημένη με ξυλόγλυπτα.
Ακολουθώντας το μονοπάτι μέσα σε πυκνή βλάστηση φτάνουμε στο ξωκλήσι της Παναγίας, σημείο συνάντησης και πανήγυρης το Δεκαπενταύγουστο για τους κατοίκους και τους απανταχού μετανάστες της περιοχής.
Ο Γρανίτης, με τη λειτουργία δύο πολυτελών ξενοδοχείων προσφέρεται για ευχάριστη διαμονή και για φαγητό σε παραδοσιακά ταβερνάκια που βρίσκονται στο δρόμο μας με λιχουδιές ντόπιας παραγωγής.
Ακόμη ο επισκέπτης μπορεί το χειμώνα να βρει τσάι του βουνού, μέλι και καρύδια.