Νοτιοδυτικά του Νευροκοπίου στα 585 μέτρα υψόμετρο βρίσκεται το χωριό Περιθώρι (το Σούλι της Μακεδονίας).
Πρόκειται για παλιό κεφαλοχώρι της περιοχής, χαρακτηρισμένο επίσης ως παραδοσιακός οικισμός, με έντονη οικονομική και κοινωνική δραστηριότητα.

Το Περιθώρι αποτελεί ζωντανό αναπτυξιακό κύτταρο στο λεκανοπέδιο με εκδηλώσεις μνήμης του Ποντιακού Ελληνισμού, αλλά και ποικίλες πολιτιστικές και αθλητικές δραστηριότητες. Με μια επίσκεψη στα συσκευαστήρια πατάτας του χωριού, θα διαπιστώσετε πώς γίνεται η συσκευασία και η διανομή στα μεγάλα αστικά κέντρα, της φημισμένης πατάτας του λεκανοπεδίου.

Στο Περιθώρι βρίσκεται και ο Ιερός Ναός του Αγίου Νικολάου χτισμένος το 1835. Πρόκειται για το παλαιότερο χρονολογημένο μνημείο.
Η ξύλινη στέγη του είναι τρίκλιτη βασιλική. Είναι διακοσμημένος με πλίνθινους σταυρούς και ένα εντυπωσιακό μεταγενέστερα χτισμένο καμπαναριό (1911).
Ρένα Τριανταφυλλίδου

Η σιδηροδρομική γέφυρα του ποταμού Νέστου στο Παρανέστι και από κάτω της τα νερά του ποταμού που σχηματίζουν εντυπωσιακούς κυματισμούς

φωτο: Μελίνα Καπετάνιου

Οι καλές σχέσεις φιλίας και συνεργασίας ανάμεσα στο Δήμο Καβάλας και την περιοχή Nevsky της Αγίας Πετρούπολης επιβεβαιώθηκαν για μια ακόμα φορά και ενισχύθηκαν περισσότερο μέσα από τρία νέα σύμφωνα συνεργασίας που υπεγράφησαν από μέλη της Καβαλιώτικης αποστολής που ταξίδεψαν στη Ρωσία μέσα στον Ιούλιο, μετά από σχετική πρόσκληση που απηύθυνε στο Δήμο Καβάλας ο Δήμος Nevsky της Αγίας Πετρούπολης, σε συνεργασία με το πολιτιστικό κέντρο «Ρώσικο Σπίτι».
Ειδικότερα, υπογράφηκαν δύο σύμφωνα συνεργασίας που αφορούν τον τομέα του πολιτισμού, ένα μεταξύ της Δημοτικής Βιβλιοθήκης Καβάλας «Βασίλης Βασιλικός» και του Κρατικού Ενιαίου Συστήματος Βιβλιοθηκών «Daniil Granina» κι ένα μεταξύ του Μουσικού Σχολείου Καβάλας και του Κρατικού Ιδρύματος Συμπληρωματικής Εκπαίδευσης «Οίκος Παιδικής Δημιουργίας της Δεξιάς Όχθης» της περιοχής Nevsky της Αγίας Πετρούπολης.
Επίσης, υπογράφηκε σύμφωνο συνεργασίας μεταξύ του 6ουΓενικού Λυκείου Καβάλας και του Δημόσιου Εκπαιδευτικού Ιδρύματος Σχολείου Μέσης Εκπαίδευσης Αρ. 639 με εμβάθυνση στις ξένες γλώσσες της περιοχής Nevsky της Αγίας Πετρούπολης.
Η αποστολή μας έτυχε θερμότατης υποδοχής και φιλοξενίας από τις τοπικές αρχές του Δήμου Nevsky της Αγίας Πετρούπολης. Ξεναγήθηκε σε σημαντικά αξιοθέατα της ιστορικής πόλης και ήρθε σε επαφή με τα ιδιαίτερα γνωρίσματα του ρωσικού πολιτισμού.

Οι μαθητές του Μουσικού Σχολείου Καβάλας εντυπωσίασαν με την παρουσία τους και απέσπασαν θερμότατο χειροκρότημα, παρουσιάζοντας οργανικά κομμάτια και τραγούδια των συνθετών Μάρκου Βαμβακάρη και Βασίλη Τσιτσάνη, εξαίσια δείγματα της τεχνοτροπίας του ρεμπέτικου και της εποχής του, τιμώντας έτσι το Ρεμπέτικο που πρόσφατα εγγράφτηκε στον Αντιπροσωπευτικό Κατάλογο της Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς της Ανθρωπότητας της UNESCO.
Οι μαθητές του 6ου Γενικού Λυκείου Καβάλας σε αγώνα καλαθοσφαίρισης με ομάδα της περιοχής Nevsky αναδείχθηκαν νικητές με μεγάλη διαφορά πόντων. Ο ενθουσιασμός των μαθητών και όλης της Ελληνικής αποστολής ήταν μεγάλος, ενώ στο τέλος του αγώνα ο Διοικητής της περιοχής Nevsky απένειμε το κύπελλο στους μαθητές του 6ουΓενικού Λυκείου Καβάλας και μετάλλια σε όλους τους αγωνιζόμενους.

Η λεβάντα αποτελεί ένα από τα φυτά υψηλού καλλιεργητικού ενδιαφέροντος, δεδομένου ότι τα προϊόντα της αναφέρονται σε ένα μεγάλο φάσμα της βιομηχανίας.

Ειδικότερα το αιθέριο έλαιο της λεβάντας είναι δυνατόν να αξιοποιηθεί στη φαρμακευτική, στην κοσμετολογία, στην αρωματοποιία και στα τρόφιμα για βελτίωση της γεύσης.

Όμως, πέρα απ’ όλα αυτά είναι χάρμα οφθαλμών...

Η φωτο είναι της Μελίνας Καπετάνιου

Η δήμαρχος Δήμητρα Τσανάκα έκανε την ακόλουθη δήλωση με αφορμή την επιτυχία της Καβαλιώτισσας μαθήτριας Έφης Ζιώτα:
«Διερμηνεύοντας τα αισθήματα όλων των συνδημοτών μου θα ήθελα να συγχαρώ από βάθους καρδιάς την Καβαλιώτισσα μαθήτρια Έφη Ζιώτα για τη σημαντική νίκη που κατέλαβε στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Microsoft Office Specialist που διεξήχθη πριν από λίγες μέρες στο Ορλάντο των ΗΠΑ.
Η Έφη Ζιώτα έχοντας την αμέριστη στήριξη και συμπαράσταση του καθηγητή της Παναγιώτη Ασλανίδη κατέλαβε τη 10η θέση Παγκοσμίως και την 3η θέση στην Ευρώπη μεταξύ ενός εκατομμυρίου παιδιών απ’ όλο τον κόσμο που συμμετείχαν φέτος στον καταξιωμένο διαγωνισμό.
Ο Δήμος Καβάλας και η Δημοτική Κοινωφελής Επιχείρηση ΔΗΜΩΦΕΛΕΙΑ στήριξε την προσπάθεια της Έφης και σήμερα όλοι μαζί οι Καβαλιώτες, μπορούμε να χαιρόμαστε και να περηφανευόμαστε γι’ αυτή τη μεγάλη επιτυχία της που φανερώνει το υψηλό επίπεδο των παιδιών μας και μας γεμίζει ελπίδα ότι οι νέοι άνθρωποι θ’ ανεβάσουν την πατρίδα μας ένα βήμα ψηλότερα.
Ένα μεγάλο μπράβο στη δική μας Έφη, ένα μεγάλο μπράβο και στα άλλα δύο παιδιά από την Αθήνα και τη Σπάρτη που συγκροτήσαν την εθνική μας ομάδα στο διεθνή διαγωνισμό της Microsoft κάνοντας μας όλους να νιώθουμε πάρα πολύ όμορφα αυτή την Αυγουστιάτικη μέρα».

ΣΕ ΔΙΟΡΓΑΝΩΣΗ
ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΦΙΛΩΝ ΓΡΑΜΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΤΕΧΝΩΝ ΔΡΑΜΑΣ

Ο Σύλλογος Φίλων Γραμμάτων και Τεχνών Δράμας συνεχίζει τη διεξαγωγή των θερινών εκδηλώσεων λόγου και τέχνης, τις οποίες εγκαινίασε και διοργανώνει, για πρώτη φορά, φέτος το καλοκαίρι και οι οποίες έχουν τύχει της θερμής υποδοχής και της αθρόας προσέλευσης των δραμινών.
Στα πλαίσια του εν λόγω κύκλου θερινών εκδηλώσεων του Συλλόγου, δεσπόζουσα θέση καταλαμβάνουν οι καλοκαιρινές λογοτεχνικές βραδιές που πραγματοποιούνται στον εξωτερικό χώρο του καφέ "Παλιό Ρολόι", δίπλα στα βυζαντινά τείχη της πόλης.
Μετά, λοιπόν, την ιδιαιτέρως επιτυχημένη διεξαγωγή από τον Σύλλογο, δύο διαδοχικών λογοτεχνικών βραδιών κατά τη διάρκεια του μηνός Ιουλίου του φετινού καλοκαιριού και, συγκεκριμένα, της παρουσίασης της νέας συλλογής διηγημάτων «Εφτά λευκά πουκάμισα» του Θοδωρή Γκόνη, λογοτέχνη, στιχουργού, σκηνοθέτη και καλλιτεχνικού διευθυντή των ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Καβάλας και Φεστιβάλ Φιλίππων καθώς και της παρουσίασης της πρώτης ποιητικής συλλογής «Ημερολόγια καταστρώματος» του δραμινού ποιητή Χρήστου Σπυρόπουλου, ο Σύλλογος Φίλων Γραμμάτων και Τεχνών Δράμας, έχοντας πάντα μεταξύ των βασικών προτεραιοτήτων του, να συστήνει στους δραμινούς και να τους φέρνει σε επαφή με σύγχρονους έλληνες λογοτέχνες, ποιητές και πεζογράφους, οι οποίοι συμμετέχουν ενεργά στη διαμόρφωση του νεοελληνικού λογοτεχνικού τοπίου και των οποίων, επιπροσθέτως, το έργο δεν έχει δοθεί μέχρι σήμερα η ευκαιρία να παρουσιασθεί στην πόλη μας, διοργανώνει μία νέα καλοκαιρινή λογοτεχνική βραδιά, αφιερωμένη στην παρουσίαση της τέταρτης ποιητικής συλλογής με τίτλο "Λιγοστεύουν οι λέξεις" της ποιήτριας Δέσποινας Καϊτατζή-Χουλιούμη, η οποία κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Μελάνι, τον Σεπτέμβριο του 2017.
Η Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, ορμώμενη από τις Σέρρες, όπου ζει μόνιμα, έρχεται, για πρώτη φορά, στη Δράμα για την παρουσίαση του ποιητικού της έργου και τη γνωριμία της με το δραμινό κοινό. Στην εν λόγω παρουσίαση, η οποία θα πραγματοποιηθεί αυτή την Τετάρτη, 8 Αυγούστου και ώρα 20.00, στον εξωτερικό χώρο του καφέ "Παλιό Ρολόι", για την ποιητική συλλογή «Λιγοστεύουν οι λέξεις» θα μιλήσει η δραμινή ποιήτρια και φιλόλογος Ιωάννα Αθανασιάδου αλλά και η ίδια η δημιουργός.
Σημειωτέον ότι, μεταξύ των κριτικών που έχουν δημοσιευθεί μέχρι σήμερα για την ποιητική συλλογή «Λιγοστεύουν οι λέξεις», είναι και αυτή της Χλόης Κουτσουμπέλη, ποιήτριας και πεζογράφου, στο ηλεκτρονικό λογοτεχνικό περιοδικό http://www.intellectum.org/ (17/03/2018), στην οποία η ανωτέρω αναφέρει, μεταξύ άλλων, και τα εξής:
«Οι λέξεις της Καϊτατζή-Χουλιούμη φάλαινες πληγωμένες στο πέλαγος, θρηνούν τον πόνο. Ο ρυθμός των ποιημάτων ασθματικός, αγχωμένος, οι στίχοι κόβονται απότομα, χαράσσουν όπως κομμάτια γυαλιού που μπήγονται στις παλάμες. Νόστος και ανέστιος, προσχώματα, αναχώματα, όρια, marginal man και Περσεφόνη στα σύνορα ζωής και Άδη... Γιατί τελικά καταλήγει η Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη σ’ αυτή την τόσο μεστή και συνεκτική και πλήρη νοημάτων συλλογή της, η πατρίδα μας, η πατρίδα όλων των ανθρώπων είναι μία, η Αγάπη. Ο κόσμος. Και τότε ξανά το άλαλο πουλί που έχει βυθιστεί στην σιωπή αιώνων, θα κελαηδήσει και πάλι.».
Ο Σύλλογος Φίλων Γραμμάτων και Τεχνών Δράμας καλεί τους δραμινούς να παρευρεθούν στην παρουσίαση για να γνωρίσουν την αξιοπρόσεκτη λογοτεχνική δουλειά της ποιήτριας Δέσποινας Καϊτατζή-Χουλιούμη αλλά και για να απολαύσουν, συγχρόνως, μία ατμοσφαιρική, καλοκαιρινή λογοτεχνική βραδιά, δίπλα στα βυζαντινά τείχη.

Βιογραφικό σημείωμα της Δέσποινας Καϊτατζή-Χουλιούμη
Η Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, γεννημένη στο Λιβαδοχώρι Σερρών, προσφυγικής καταγωγής, είναι κλινικός ψυχολόγος–ψυχοθεραπεύτρια (MSc της Σχολής Εφαρμοσμένης Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου Ουψάλα Σουηδίας με θέμα της μεταπτυχιακής της διατριβής Μετανάστευση και ψυχική διαταραχή-Invandring och psykisk störning), με διεξαγωγή θεωρητικής και εμπειρικής έρευνας και παρουσίαση καινοτόμου ψυχοθεραπευτικού προγράμματος, το οποίο εφάρμοσε σε Έλληνες μετανάστες και πολιτικούς πρόσφυγες, επισκέπτες της Ανοιχτής Μονάδας της Ψυχιατρικής Κλινικής του Πανεπιστημίου Ουψάλα, όπου εργάστηκε για χρόνια.
Στην Ελλάδα διετέλεσε ψυχολόγος και Διευθύντρια του ΚΑΑΜΕΑ Σερρών-μονάδα αποκατάστασης του Υπουργείου Υγείας και, στη συνέχεια, ψυχολόγος Ειδικών Σχολείων και του Κέντρου Διαφοροδιάγνωσης, Διάγνωσης και Υποστήριξης (ΚΕΔΔΥ) Σερρών του Υπουργείου Παιδείας, όπου και διετέλεσε Διοικητικός Προϊστάμενος. Δίδαξε, ως λέκτορας επί συμβάσει, στο ΤΕΦΑΑ Σερρών, Αναπτυξιακή Ψυχολογία και Ειδική αγωγή.
Είναι πιστοποιημένη Εκπαιδεύτρια των Εκπαιδευτών Ενηλίκων και υλοποίησε πληθώρα Επιμορφωτικών Προγραμμάτων Εκπαίδευσης των Εκπαιδευτών Ενηλίκων, Εκπαιδευτικών και Συμβουλευτικής Γονέων, με φορείς διοργάνωσης το ΙΔΕΚΕ, την Γενική Δ/νση Εκπαίδευσης Ενηλίκων του Υπουργείου Παιδείας, το ΕΠΕΑΕΚ (πρώην ΕΚΕΠΙΣ), το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο, τη Δ/νση Ειδικής Αγωγής του Υπουργείου Παιδείας, το Ανοιχτό Πανεπιστήμιο μέσω ΚΕΚ, ΚΕΚ Πανεπιστημίου Ιωαννίνων κλπ.
Είναι μέλος της Εταιρίας «Η Συντροφιά της Karin Boye ( Karin Boye Sällskapet)» και της Εταιρίας Λογοτεχνών Θεσσαλονίκης (ΕΛΘ).
Έχει εκδώσει τις ποιητικές συλλογές -Λιγοστεύουν οι λέξεις, 2017, Εκδόσεις Μελάνι -Διαδρομές, 2015, Εκδόσεις Γαβριηλίδης -Συναισθηματικό αλφαβητάρι, 2009, Εκδόσεις UNIVERSITY
STUDIO PRESS
-Ο Δρόμος, 2006, Έκδοση Δήμου Σερρών.
Έχει εκδώσει, σε δική της μετάφραση, δίγλωσσο βιβλίο με σουηδική ποίηση
-Δέρμα από πεταλούδες-Επιλογές σουηδικής ποίησης, 2018, Εκδόσεις intellectum Έχει συμμετάσχει στις ακόλουθες συλλογικές εκδόσεις - Διαφορετικότητα, (επιμέλεια) Θωμάς Κοροβίνης: 2017, Μουσείο Ελιάς & Λαδιού Πηλίου -Μιας παρέας παραμύθια, Συλλογικό έργο, Αριστοτέλης, 2017
-Η Ποίηση Χαϊκοποιείται, 2017, Εκδόσεις, Diasporic Literature -Καλλιτεχνικό ημερολόγιο 2016 & 2018, Εκδόσεις Το βιβλίο. -ДНИТЕ НИСАКЛАДА, 2008, Ποιητική συλλογή μεταφρασμένη στα Βουλγαρικά.

Έχει βραβευτεί
-Από την Πανελλήνια Ένωση Λογοτεχνών (Π.Ε.Λ.), με Β΄ βραβείο ποίησης (2003)
-Από την Ένωση Συγγραφέων Σερρών, με Α΄ βραβείο Ποίησης (2004)
-Από τις εκδόσεις Ίνδικτος, για το διήγημά της “Σφιχταγκαλιάσματα και φτερουγίσματα” (2006).
Ποιήματά της έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά, βουλγαρικά, ιταλικά και γερμανικά.
Ποιήματα και μεταφράσεις της έχουν δημοσιευτεί σε έντυπα και ηλεκτρονικά λογοτεχνικά περιοδικά και έχουν συμπεριληφθεί στην ποιητική ανθολογία : Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα https://www.translatum.gr/forum/index.php?topic=406200.0 και σε άλλες ηλεκτρονικές ποιητικές ανθολογίες.
Είναι μόνιμος συνεργάτης του http://www.intellectum.org/ .
Είναι σύζυγος του Κώστα Χουλιούμη, κοινωνιολόγου και μητέρα δυο ενήλικων παιδιών, της Κλειώς, εκπαιδευτικού Α/βάθμιας Εκπαίδευσης Σερρών και του Σωκράτη, κοινωνικού λειτουργού Δήμου Στοκχόλμης.

Το Παγονέρι βρίσκεται 20 χλμ. ΒΔ του Κ. Νευροκοπίου σε υψόμετρο 750 μ. ενώ απέχει από την πόλη της Δράμας 65 χλμ. και από τα Ελληνοβουλγαρικά σύνορα 7 χλμ.
Το παλαιότερο όνομά του ήταν Τσερέσοβο (=Κερασοχώρι). Το Παγονέρι αναγνωρίστηκε αρχικά ως Κοινότητα Τσερέσοβο με το Β.Δ. της 13-11-1919 (ΦΕΚ Α’ 251) αποτελούμενο από τους οικισμούς: Τσερέσοβον, Μπλάτσεν (Αχλαδιά), Δεμπρετζίκ (Αχλαδομηλιά), Λειβάδιστα (Λιβαδάκι), Λακάβιστα (Μικροκλεισούρα), Μπούτιμ (Κριθαρά), Ιστράνε (Πέρασμα) και Λόσνα (Κρεμαστά).
Με το Β.Δ. της 23-1-1920 (ΦΕΚ Α’ 42) προσαρτήθηκε στην Κοινότητα και ο οικισμός Ρακίστα (Κατάχλωρο). Με το Δ. της 1-4-1927 (ΦΕΚ Α’ 76) το Τσερέσοβο μετονομάστηκε σε Παγονέρι, ενώ με το Δ. της 17-8-1936 (ΦΕΚ Α’ 376) οι παραπάνω οικισμοί αποσπάστηκαν.

Η νέα ονομασία ίσως οφείλεται στις δύο βρύσες του χωριού που έχουν παγωμένο νερό. Στην μία από αυτές, υπάρχει εντοιχισμένη πλάκα με ημερομηνία 27 Ιουλίου 1870 και τα ονόματα των προυχόντων, κτιστών και δωρητών.
Το χωριό είναι χαρακτηρισμένο ως «παραδοσιακός οικισμός» από το 1983, λόγω της αρχιτεκτονικής των κτιρίων που διασώζονται. Οι κάτοικοί του στη συντριπτική τους πλειοψηφία είναι γηγενείς.
Οι πρώτοι κάτοικοι ήταν καταδιωκόμενοι από τους Τούρκους, Έλληνες από την Ήπειρο, γι’ αυτό και τα περισσότερα επίθετα είναι δισύλλαβα. Άριστοι τεχνίτες, έκτισαν με πέτρα τα σπίτια τους αλλά και τα δρομάκια του χωριού (καλντερίμια).
Τα περισσότερα σπίτια είναι διώροφα που έχουν επαφή μεταξύ τους. Είχαν μπροστά μεγάλη αυλή για τα ζώα, ενώ διέθεταν «σαχνισί». Το χωριό δέχθηκε επίσης κατοίκους τα επόμενα χρόνια και από την Ανατολική Θράκη.
Στο κέντρο του χωριού είναι κτισμένος ναός, σε τρίκλητη ξυλόστεγη βασιλική, με γυναικωνίτη (διαστάσεων 19,30 x 12,50μ.), αφιερωμένη στα Εισόδια της Θεοτόκου, κτισμένη το 1835, σύμφωνα με επιγραφή. Υπάρχουν όμως εικόνες του 1812.
Δίπλα στην εκκλησία, ορθώνονταν επιβλητικά μέχρι το 1979 το πετρόκτιστο Δημοτικό Σχολείο Παγονερίου που φέρεται να λειτουργούσε από το 1861.
Κατά τον Μακεδονικό Αγώνα, πλήθος αναφορών υπάρχουν για τους αγώνες των κατοίκων του Παγονερίου. Ηγετικά στελέχη των Επιτροπών Αμύνης κατά τον Μακεδονικό Αγώνα ήταν οι: Ιωάννης Δημητριάδης, Γ. Μόνιος και Βασίλειος Παπαοικονόμου.

Σ’ εκθέσεις των Μητροπολιτών Νευροκοπίου Νικοδήμου και Θεοδωρήτου αλλά και της Δράμας Χρυσόστομος, το Παγονέρι χαρακτηρίζεται ως «…Πατριαρχική όασις εν τη σχηματική ερήμω..».
Μακεδονομάχοι ήρωες αναφέρονται ο Δημήτριος Πέντσας στο σώμα του Κων/νου Νταή (καπετάν Τσάρα) και ο Αθανάσιος Βλάχος (Μόνιος) που υπηρέτησε στο ένοπλο σώμα του καπετάν Δούκα Δούκα. Ο δεύτερος σκοτώθηκε από Βούλγαρους κατά τους βαλκανικούς πολέμους και το κεφάλι του μεταφέρθηκε στη Βουλγαρία ως τρόπαιο γιατί ήταν επικηρυγμένος λόγω της δράσης του κατά την περίοδο του Μακεδονικού Αγώνα. Σημαντικότεροι Μακεδονομάχοι ήταν οι: Δημήτριος Πέντσας, Πέτρος Σίμος κ.α.

Κατά τη δεύτερη βουλγαρική κατοχή (1916-18) οι κάτοικοι του Παγονερίου υπέστησαν πολλά δεινά όπως ομηρίες, προσπάθειες αφελληνισμού και δολοφονίες. Τα δεινά αυτά αποτυπώθηκαν σ’ ένα δημοτικό τραγούδι με τίτλο «Το 1917». Κατά την τρίτη βουλγαρική κατοχή (1941-44) ήταν επίσης σκληρή, με ομηρίες, βιασμούς, κάψιμο σπιτιών, πλιάτσικο κτλ.
Το Παγονέρι η κύρια ασχολία των κατοίκων του είναι η κτηνοτροφία και οι οικοδομικές εργασίες. Λόγω της ορεινής και άγονης περιοχής, τα χωράφια και οι καλλιέργειες είναι περιορισμένες. Γι’ αυτό και μεγάλος αριθμός κατοίκων του, ξενιτεύτηκε σε διάφορες πόλεις και χωριά τόσο της Ελλάδας όσο και στο εξωτερικό. Επίσης, πολλοί κάτοικοι μετανάστευαν εποχικά, από την άνοιξη μέχρι το φθινόπωρο, για να εργαστούν σε διάφορες γεωργικές ή οικοδομικές εργασίες και επέστρεφαν στο Παγονέρι το χειμώνα.

ΠΗΓΗ: http://www.kepaam.gr

ΦΩΤΟ Μελίνα Καπετάνιου

Το κτίριο που δεσπόζει στο χωριό και επιβάλλει έντονα την παρουσία του είναι η εκκλησία με το περίφημο πετρόχτιστο καμπαναριό της. Είναι αφιερωμένη στα Εισόδια της Θεοτόκου και έχει σκαλισμένο στον τοίχο της την ημερομηνία 1835.
Οι καμπάνες και το καμπαναριό είναι παλαιότερα. Η ημερομηνία 1832 αναγράφεται στις καμπάνες.
Η εκκλησία ήταν εξ ολοκλήρου πετρόχτιστη, όπως ακριβώς και όλος ο οικισμός. Αυτό όμως που διατηρεί αλώβητη την παλιά αίγλη και ομορφιά της πέτρας είναι το καμπαναριό που στέκεται υπερυψωμένο και περίβλεπτο από κάθε πλευρά προσέγγισης του χωριού.
Μέσα στην εκκλησία ο επισκέπτης θα μπορέσει να θαυμάσει ιδιότυπες τοιχογραφίες, όσες βέβαια μπόρεσαν να σωθούν από τις νεότερες επεμβάσεις και τα επιχρίσματα.
Παλαιότατες εικόνες μεγάλης ιστορικής αξίας βρίσκονται σε λειτουργική χρήση στον ναό και κουβαλάνε πάνω τους την πίστη και τη θρησκευτικότητα των κατοίκων, καθώς είναι φορτωμένες τάματα, κυρίως η εικόνα της Παναγίας.
Αν ανασηκώσεις το κεφάλι σου θα δεις τον μεγάλο γυναικωνίτη, χώρο όπου εκκλησιάζονταν οι γυναίκες του χωριού, για να μην έρχονταν σε επαφή με τους άνδρες. Απομεινάρι μιας παλαιότερης αντίληψης και βέβαια έκφραση μιας άλλης μορφής ζωής.

Εξαίρετο όμως δείγμα αρχιτεκτονικής και λαϊκής θρησκευτικότητας. Στο καμπαναριό εκτός από τις μεγάλες καμπάνες, θαυμάσια κατασκευή, διατηρείται σε άριστη κατάσταση και ένας μεγάλος μηχανισμός εκκρεμούς ρολογιού που κατασκευάστηκε στα τέλη του 19ου αιώνα και λειτουργεί μέχρι και σήμερα.
Αν κοιτάξει κανείς κάτω από το στενόμακρο ξύλινο κουβούκλιο που προστατεύει εσωτερικά το καμπαναριό, θα δει να κρέμονται τα κύλιντρα, δύο τεράστιες πέτρες που ανεβοκατεβαίνουν κάθε φορά που ο παπάς κουρδίζει το ρολόι.
Η εκκλησία γιορτάζει το Δεκαπενταύγουστο και γίνεται μέχρι και σήμερα ένα μεγάλο λαϊκό και αυθεντικό πανηγύρι.

ΠΗΓΗ: Ιερά Μητρόπολη Ζιχνών και Νευροκοπίου

Το Εξωκλήσι Αγίας Τριάδας στο Παγονέρι
Άλλο δείγμα της Ελληνοχριστιανοσύνης του Παγονερίου-Τσερεσόβου είναι τα πολλά εκκλησάκια που, στημένα γύρω γύρω από το χωριό, θυμίζουνε αρχαίες φρυκτωρίες, μοιάζουνε με φανοστάτες, φρουροί-στρατιωτάκια, προστατεύουν το χωριό από απειλές λογής. Αυτά τα εκκλησάκια κτίσθηκαν με την ευλογία της Εκκλησίας από ιδιώτες Παγονερίτες και είναι αφιερωμένα σε Αγίους, στην Παναγία και στον Χριστό.

Πηγές Αγίας Βαρβάρας, ομορφιά στον υπερθετικό βαθμό !!!
Μια ανάσα δροσιάς και πόλος έλξης για χιλιάδες επισκέπτες από όλη την Ελλάδα

Τραπεζάκι ..με θέα !!! Στις Πηγές Αγίας Βαρβάρας. Hydrama Grand hotel 2018

Χιονισμένη Αγία Βαρβάρα. Μύλος Ζώγκε , 4/1/2017

Οι φωτογραφίες είναι της Μελίνας Καπετάνιου

Δείτε επίσης αναφορέςγια το πάρκο της Αγίας Βαρβάρας στην κατηγορία Δήμος Δράμας- Αξιοθέατα